Deze zomer is tot nu toe helaas, wat strakblauwe luchten betreft, niet zoals verwacht en gewenst. Maar we worden dit jaar wel getrakteerd op prachtige wolkenluchten. Grijs, donker en bedreigend , wit, groot en klein en soms ook met een blauwe lucht als achtergrond. Wolken hebben iets fascinerends, ze prikkelen je fantasie, maken vergezichten nog mooier en laten hun spiegelbeelden in het water achter.
We zien ze in de verte aan de horizon ontstaan. En ze zijn extra bijzonder in de avond voor de ondergaande zon of in de vroege morgen.
Op je rug liggen in de duinen en de wolken zien vliegen, beelden ontdekken en dromen…
Dus kijk eens naar boven.

Clouds come floating into our life,

no longer to carry rain or usher storm,

but to add colour to the sunset sky

” I sit by the water

Watch it go by

Clouds going by

I’m watching the sky “

Deep Purple

Languit liggen te dromen in een weiland geurend naar gras, lui, loom en gelukkig.” Zo schrijft de Zeeuwse dichter Kees Geelhoed in zijn gedicht ‘Hij kwam uit de hemel’. Het gedicht is opgenomen in het boekje Zeeuwse kleuren & vergezichten van schilder Adri Geelhoed. Adri zelf zegt over zijn zoektochten in het Zeeuwse landschap “je weet niet waarnaar je op zoek bent totdat je het ziet. Het is altijd anders dan waar je op rekent. Op het juiste moment zijn op de juiste plaats zijn : een kwestie van geluk.”

Hij omschrijft het als “compleet verrast worden door een beeld dat als het ware aan je verschijnt”.

“Het kan het licht zijn. Overtrekkende wolken die het landschap kortstondig in schaduw hullen.”

Adri Geelhoed

Zijn het de landschappen, de luchten, de kleuren en het spel van schaduw en licht? Feit is dat Zeeland uniek is met panoramische uitzichten en dat daarbij de luchten met wolken een grote rol spelen.

Wolken. Ze zijn er bijna altijd. Ze hangen in de lucht. Soms gaan ze hard, soms lijkt het of ze stilstaan. 
Wolken lijken op dikke watten. Pluizig en zacht. Wolken kun je niet vastpakken. Je grijpt er dwars doorheen als je het probeert. Mist is ook een wolk. Als je er doorheen loopt, voel je piepkleine waterdruppeltjes. Ze zijn zo licht dat ze blijven zweven. En zo klein dat je ze niet kunt zien. Maar miljarden druppeltjes bij elkaar zie je wel. Ze vormen samen een wolk.

Zeeuwse luchten

Uren kan ik turen
door mijn oogspleten gluren
naar wolken als bergen
zo zie ze je nergens
het blauw lijkt hier blauwer
het grauw net iets grauwer
en doet mij al ’s morgens verlangen
naar vurige zonsondergangen
ga ergens anders naar kijken
ze zijn niet te vergelijken
men zal steeds weer verzuchten:
geef mij maar de prachtige Zeeuwse luchten
Peter dw

Een wolk is een verzameling uiterst kleine waterdruppeltjes, ijskristallen of een mengsel van beide. Wolken veranderen voortdurend onder invloed van luchtstromingen en natuurkundige processen.

Er bestaan veel verschillende soorten wolken, afhankelijk van hoogte, vorm, structuur en verticale luchtstromingen.
Wolkengeslachten zijn onderdeel van een internationaal systeem om wolken te benoemen. Dit systeem is gebaseerd op een systeem uit de achttiende eeuw, bedacht door de Engelse apotheker en natuurkundige Luke Howard.

De verschillende wolkengeslachten vallen onder een familie, of een combinatie van families. De vier families zijn: hoge wolken, middelhoge wolken, verticaal ontwikkelde wolken en lage wolken.

De foto’s in dit blog zijn van Jolanda Bosselaar, Bart Mulder, Naturebymarina , Mindy Pictures , Karin de Bruin Nienke Malipaard, Gudrun Niddy Gunther en Annemarie Bücker
Het gedicht ‘Zeeuwse luchten’ is van internetdicher Peterdw.
De info over wolken is afkomstig van KNMI en docukit.nl

Het boekje Zeeuwse kleuren & vergezichten van Adri Geelhoed is uitgegeven bij Uitgeverij Het Paard van Troje in Goes.

LEUKE BLOG? MEER LEZEN?
VOLG @seasidesblog
EN SCHRIJF JE IN VOOR DE SEASIDES FLESSENPOST